Canan Kayışlı

QUO VADİS / Nereye Gidiyorsun? ile ilgili 2 yorum

QUO VADİS / Nereye Gidiyorsun?

Zaman yok, çok hızlı yaşıyoruz artık, yetişmemiz gereken çok şey var, herkese ve her şeye yetişmek zorundayız çünkü, mecburuz hatta, hayat var, hayat kaçıyor sanıyoruz. Hayatı yaşamaktansa onun peşinden koşuyoruz, yaşamadan ve yaşatmadan…
Zamanımız yok…Kendimizi daha önemli ve daha özel hissetmenin koşullarından biri adeta, her yere ve herkese yetişmek…Ne kadar çok insan tanırsak, sosyal medyada, sayfamızda ne kadar çok “sayı” varsa vavvv efekti yanımızda, bu da “havalanmak” için, ayakların yerden kesilmesi için bir neden…
Zamanımız yok artık kimselere nasılsın demeye de, cevabı duymaya da…
Hatta “Ah kimselerin vakti yok, durup ince şeyleri anlamaya”
Yüzeysel ilişkiler, dostluklar, arkadaşlıklar kuşatmış dört bir yanımızı… Günaydın, iyi akşamlar tahtarevallisinde bir o yana bir bu yana gidip geliyoruz…Fazla söze gerek yok artık..100 bilemedin, 150 sözcükle yaşar olduk… Fazlası maazallah beyin yorgunluğu yapar, aman dikkat… Fazla kurcalamak, sorgulamak, düşünmek zaman alır, beyni aşındırır, sakın!
Teğet geçiyoruz her şeyi, her şeye, herkese ve kendimize teğet, mış gibi yaşayarak, her şeyden biraz, ucundan azıcık! Çok insan olsun hayatımızda istiyoruz, çok yerde olalım, her yere yetişelim, her şeyi yaşayalım, mümkünmüş gibi. Belki de mümkün, her yerde olmak mümkün, ama her yerde bir parçası kalır insanın, bir parçası olur. Derinleşmeden, püfür püfür yüzeysellik kokan, öğrenmeden, öğretmenden yaşamak mümkün; ama nereye kadar?
Çok yerde olmak, hiçbir yerde olmaktır ya da hiçbir yerde olmamaktır. Çok insanda olmak, olduğunu sanmaktır, “parçalanmaktır”
Çok geç olmadan, kaybolmadan, kendini, hep bir yerde kalanlarını, toplamak zorunda kalmamak için, yavaşlamak, kendini dinlemek ve duymak elzem. Kızılderililerin yaptığı gibi, ruhun bedene yetişmesi için, yavaşlamak elzem. Çünkü
ruhumuz bedenimize yetişemiyor, koşmaktan, belki de kaçmaktan…
“Allah’ım,
Beni yavaşlat
Aklımı sakinleştirerek kalbimi dinlendir…
Zamanın sonsuzluğunu göstererek, bu telâşlı hızımı dengele.
Hayatta hızı arttırmaktan, çok daha önemli şeyler olduğunu bileyim…”
Sahi biz, kendimizi nerede ve ne zaman kaybettik?

Canan Kayışlı

Canan Kayışlı adlı kullanıcının avatarı

Posted by:

Canan Kayışlı

Yazar olmasam da, bir yazan olarak, kelimelerle nefes alıyorum. Her düştüğümde elimden tutan, kalkmamı ve yeniden yola düşmemi sağlayan “şey” yazmak ve elbette okumak.1966 Adana doğumlu. Lise eğitiminden sonra, “ithal gelin” olarak Almanya’ya yerleşmiş. Ithal gelin olmayı reddetmiş. Temizlik ve postane işçisi, yaşlı bakıcısı, kültür tercümanı ve anaokulu eğitmeni, anne, babaane, anneanne.Saklı mektupların “yazanı” Mallarme’nin “Şiir sözcüklerin dinidir” düsturuyla bir ömürdür şiir sever.

“QUO VADİS / Nereye Gidiyorsun?” için 2 cevap

  1. orhan hazar Avatar
    orhan hazar

    „Nereye Gidiyorsun“ başlıklı yazını bir çırpıda ve keyifle okudum. Evrensel nitelikli bir konuyu şiirsel bir biçemle anlatmışsin, kalemine sağlık… Evet, aslında hepimizin bildiği ve bir türlü önüne geçemediği bir duygusal bir durumu ele almışsın. Yazıyı okurken ve okuduktan sonra kendime yonelmemi sagladin. Yazı bu anlamda asıl görevi olan okuyucuyu „dürtme“ yi başarmış. Yazının konusu ve islenişiyle ilgili olumsuz bir yaklaşımım söz konusu değil. Ancak „mazallah“ gibi çokça eskimiş bir sözcüğün sizin gibi genç bir hanım yazar tarafından kullanılmış olmasını yadırgadım 🙂 „Tanrı esirgesin“. Diyebilirdiniz. Ayrıca yazıda geçen “ ah kimselerin vakti yok durup ince şeyleri anlamaya“ sözünün başında „Gülten Akın “ diye belirtmeniz doğru olurdu. Hem de en azından okuyucu da Gülten Akin’i araştırma gereği duyardı. Evet Canan Hanım, bu güzel yazı için tekrar teşekkür ederim.

    Liked by 1 kişi

    Cevapla
    1. Canan Kayışlı Avatar
      Canan Kayışlı

      “Sizden” böyle güzel bir yorum almak, ne büyük bir onur sevgili hocam😊ben kendimle sohbet etmek amacıyla yazıyorum, eğer bir an için de olsa, bir kişi bile, senin dediğin gibi, kendine dönerse, “dürtebilirsem” eğer, mutlu olurum. Şair isimlerini bilinçli olarak yazmıyorum, okuyucu, merak edip bir dizenin peşine düşsün istiyorum.
      Ve son söz, kalu beladan kalınca, bazı kelimeler bana gurbet:))

      Beğen

      Cevapla

Yorum bırakın