“Hatıralarımızı birlikte biriktirdiğimiz” ne çok insan var hayatımızda.
Birlikte yola çıktığımız.
Ne çok ortak kaygılar.
Kahkahalar.
Ağlamalar.
Gönül yorgunlukları yaşadığımız.
Aynı yola çıktığımız halde, yarı yolda ayrıldığımız.
Yolun sonunu görmeyi planlarken yarı yolda kaldığımız.
Sabredemeyip yolu tamamlayamadığımız.
Soluğumuzun yetmediği.
Nefesimizin tükendiği.
Ya da bizi tüketen ne cok insan.
Geri döndüğümüz ya da yalnız ilerlemeyi tercih ettigimiz ne çok insan.
Şarkılar söyleyerek başladığımız yol almaların sonunda, şarkının sözlerini bile unuttuğumuz.
Yorulduğumuz ne çok insan.
Yorduğumuz bazen de.
Geçmişe döndükçe hatırladığımız ortak anlar ve anılar.
Peki şimdi nerdeler o anlar, anılar, insanlar.
Elimize ve yüreğimize dokunmuş o birlikte atılan kahkaların kıymetini bilemediğimiz adına dostluk, anlara hatıra dedigimiz o zamanlar.
Yüreğimizi titretenler.
Nerdeler.
Hayat işte; cok fazla insanla yürünmüyor belli ki.
Birbirini kaybediyor insan kalabalıklar içinde.
Yarısı yolda kalıyor.
Ya da bir başlarına yol almaya karar verip, seni arkada bırakıyor.
Birlikte yol yürüyeceğimiz insanlara…💕

