Ne yaparsanız yapın en iyisini yapın, aşkla yapın,
yaptığınız işin en iyisi olun ve severek yaptığınız bir işiniz olsun diyorlar, herkes kendince, kapasitesince elbette. Zaten yapılan her “şeyde” bizden bir parça yok mu, kendi rengimize boyamıyor muyuz yaptığımız her şeyi?
Ama bazı işler iş gibi değildir, yetenektir, sanattır… Yüreğin az değil “assolist” olduğu “işler”,
“hadi yüreğimi katayım” diyerek değil, bilmeden, farketmeden hayatın kendisi diye yaşayarak, yapılan işler; böyle bir “iş” bir öğretmenlik… Ama başkaları farkeder, bilir, görür, hisseder yüreğini, yürekle ve yürekçe yaptığını, yürek gözüyle görenler elbette.
Sıradan bir iş değildir, insan yontma sanatıdır öğretmenlik, hayata hazırlama sanatıdır, insan yetiştirme, insan olmaya katkı sanatıdır…
Ve bu sadece okulda, okullarda değil, hayatın içinde de olan bir sanattır!
Emek etme, doğru emek etme sanatı…Öğrenme ve öğretme sanatı…
Doğru emeğe inanan, doğru emek eden, sevgi ve saygıyı yaşayan ve yaşatan herkese, yani hayatın içindeki tüm öğretmenlere teşekkürlerimle. Ama asıl “teşekkürüm” iyiliğin, paylaşımın, inceliğin, kibarlığın, zerafetin yansımasının her zaman “ayna” olmayıp, bana “Her şey zıttı ile kaimdir” dedirten, “ince ince yasemince” kazıklar atan muhteşemlere! Sayenizde, öğrettiklerinizle biraz daha büyüdüm ben, ama sizin ne kadar …… görerek. Sizleri en kalbi duygularla selamlıyorum, gerçekten. Bana en çok siz öğrettiniz, beni en çok siz güçlendirdiniz, yine de sağ olun, var olun demeyeceğim, “Doğruların açığa çıkma gibi bir huyu vardır” ve “İyiler mutlaka kazanır” diyeceğim!
“Bana bir harf öğretenin kölesi olurum” dese de bir din büyüğü, köleliği öğretmedi bize o. Biat etmeyi de öğretmedi, üç günlük menfaat için onurundan ödün vermeyi, “rabenna hep bana” deyip, sadece kendine , kendin için yaşamayı, yüze gülüp arkadan konuşmayı, sırtından vurmayı öğretmedi; hindi gibi kabarıp, mağruriyetin çukurunda debelenirken “en büyük ben” demeyi de öğretmedi.
Ne çok şey varmış öğretmediği meğer, ne çok..”Kan kusup, kızılcık şerbeti içtim” demeyi öğretti ama, ağzındaki lokmayı paylaşmayı, sır küpü ve sabır taşı olmayı öğrettiği gibi.(Her ne kadar artık hepsini sorgulasam da) Giderken bile öğrettiklerini bir bilsen, ahh bir bilsen.
En kıymetli öğretmenim. 5 Ekim öğretmenler günün kutlu olsun.
Annem.
Canan Kayışlı 24/11/2017-24/11/2022
Hamiş: 5 Ekim Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü UNESCO tarafından 1994 yılında Dünya Öğretmenler Günü olarak ilan edilmiştir.
Liella 