İlkokul zamanlarında günlük tutmaya başladım. Yıllarca sürdü bu. Yazdıklarım birikti, anılar gibi, seneler gibi, at(a)madım onları; bir ceza, bir ödül, bir yük, bir nefes gibi taşıdım onlarca defteri. Sonra sonra oldu, hayat yoğun bir şekilde kendini hatırlatınca sırtımda günlüklere yer kalmadı ve bir gün hepsini yok ettim. Pişman da olmadım. Gazabımdan birkaçı saklanıp kurtulmuş, onlar bir köşede arada göz kırpıyorlar bana.
“Söylenen her söz, içinden çıktığı kalbin kılığını üzerinde taşır”
Yarım kalmamak çabam benim yazma eylemim. Yarım ve eksik olduğumu bilerek tamamlanma, tamamlama çabam belki de, hem de mümkün olmadığını bilerek. Ama karıncanın dediği gibi ”varamasam da yolunda ölürüm”.
Üşüyordum kaleme (klavyeye) sarıldım. “Acıdan geçmeyen insan eksiktir” diyerek acılara, hayal kırıklıklarına ve kedere teslim olmamak için, biriken ve dökülen duygularım, sözlerim yazdıklarım.
Söylediklerim ve yaptıklarım benim, benim aynam… Dilimden dökülenler yüreğimde olanlar.. Yüreğimde olanlar, ruhumdan gelenler…Ruhumdan gelenler ise biriktirdiklerim, değiştirdiklerim, değiştiremediklerim, bildiklerim, bilmediklerim, kaydettiklerim..Hepsi ben, hepsi benden bir parça, hepsi benden çok parça…
Ama sadece ben yokum cümlelerimde. Ben yaşadığım toplumun, arkadaşlarımın, dostlarımın, gördüklerimin, birçok sözün, sesin ve duygunun da emanetçisiyim, herkes gibi, herkes kadar.
1966 Adana/Karataş doğumluyum.
1986’dan beri Almanya’da yaşıyorum.Temizlik işçisi, ütücü, yaşlı bakıcısı, yaşlılarla oyun ve aktivite terapisti, kültür tercümanı, aile danışmanı/eğitmeni, anaokulu öğretmenliği çalıştığım alanlar. Hâlâ çalışıyorum.
Reiki, Theta healing, Astroloji ve spiritüalizm beni çok ilgilendiren, kurslarına katıldığım ve hàlâ derslerini aldığım alanlar.
Yazar olmasam da, bir yazan olarak, kelimelerle nefes alıyorum. Her düştüğümde elimden tutan, kalkmamı ve yeniden yola düşmemi sağlayan “şey” yazmak ve elbette okumak.
Kendime ihanet etmeme ve kendi elimden tutma çabam yazma gayretim. “Konuşgansız yazan” olarak edebi değil, torunlarıma ebedi kalacak birkaç cümle olması hevesiyle.
Tökezleme taşlarına rağmen hâlâ yolda ve buradayım.
Liella 