Bugün Ankara ne güzeldi.
Kaçmaya çalıştıkça sevmeye başladım sanki.
Köşedeki nergis tezgahının kokusunu eve taşıdım bugün.
Filtre kahve ilk kez dokunmadı kalbime.
Belki de “sütü bol olsun” dedim diye.
Baharatlı tarçınlı pasta nefesimi tutarak yediğim en lezzeti şeydi bugün.
Ve Tunalı ‘dan eve yürümek paha biçilmezdi.
Beyaz tül perdelerinin arasından sızan abajur ışıklarıyla donatılmış evlerin önünden geçerken, gençliğim de geçti gözümün önünden.
Rengarenk ışıklı hoş mekanlar, anason kokusuna bulanmış dar sokaklar, insanlar, fasıllar…
Ankara bu akşam cok güzeldi.
Ayazı bile..❤🍁
Liella 