Bir Ders

” İnsanlara kendini nasıl sunarsan öyle davranış görürsün”

70 li yıllarda Ankara’da okurken hafta sonları köydeki işlere yardımcı olmak için iki günlüğüne Yozgat’a gider , iki gün çalışır , pazar akşamı son otobüsle Ankara’ya geri dönerdim…

Aynı yıllarda lise 1de okulu terk eden abim önce kamyonlarda muavinlik sonra da şöförlük yapmaya başladı. O da hafta sonlarında köye geliyordu Abim köyde köy işlerini hiç yapmazdı. Ben Ankara’dan gelir, ilk işi olarak ahıra girer ahırın hafta boyunca birikmiş pisliğini atar, süpürür, sonra bahçe işleri, bağ işleri, diğer işler günlük işçi gibi çalışırdım. Abim ise yer, içer, oturur, sohbet eder, gezerdi. Annem abimden hiç yardım istemez , ona misafir bana işçi gibi davranırdı. Önceleri normal gördüğüm bu durum zamanla zoruma gitmeye başladı. Fakat anneme ve abime bir şey söyleyemedim.

Bir yaz tatilinde ( 1979 ) Ankara’daki ablamlar , eniştem de köye geldiler. Eniştemle her konuyu, her şeyi rahatlıkla konuşabiliyordum. Bir gün içimi döktüm. ” Enişte , abim Yozgat’tan köye daha çok geldiği halde annem abime bey gibi davranıyor, ondan hiç bir iş istemiyor, bana köle gibi davranıyor, bir iş bitince ikincisini gösteriyor” dedim. Eniştem gülümsedi. ” İnsanlara kendini nasıl sunarsan karşılığında öyle davranış görürsün…Sen geçmişte kendini köle olarak sunmuşsun, o da bey olarak. Bu bir günde böyle olmamıştır . Annenin suçu değil bu ” dedi.

O günden sonra eniştemin bu sözünü zihnime kaydettim. O günden sonraki yaşamında her türlü insan ilişkisinde buna dikkat etmeye çalıştım. Elimden geldiğince…

Annem 2003 yılında mitral kapak yetmezliği nedeniyle beyine atılan bir pıhtı ile (emboli)felç oldu. İki yıl sonra vefat etti. Annemin hastalandığı yıla kadar her yıl yaz aylarında tatillerde Kayseri’den zaman zaman köye gidip çalışmaya, yardım etmeye devam ettim.

Annem öldükten sonra köy yabancı ülke gibi gelmeye başladı. Annemin güzel anılarını yüreğimde yaşıyor, yaşatıyorum ama , annem sandığım köyüm , memleketim annemden sonra soğuk bir “el” (yaban, yabancı) gibi oldu. 2005 yılından sonraki onsekiz yıl içinde toplam üç kez ancak gidebildim.

Fahri Kalın

29/06/2023 Beğendik/Kayseri

Fotoğraf: 07/2000 Yozgat/Saray