Bazı dostlar der ki: senden korkuyoruz, senden korkanlar var!Bazı dostlar ise, senin neyinden korkulur ki, melek gibisin derler. Ben hangisiyim acaba? Korkulan bir cadı mıyım, sevilen bir melek mi?Sanırım ikisi de benim. Hatta daha fazla yönlerimle de hepsi benim. Ama unutulmamalıdır ki, korku da insanın kendisiyle ilgili, iyi bakıp görmek de. Çünkü “baktığın benim, gördüğün

Devamını Oku

-Bütün gün ne yaptın?-Hiç, yani niksen yaptım. Niksen Felemenkçe hiç bir şey yapmadan oturmak demekmiş, yani durmak! Bizim boş oturmak dediğimizi yapmakmış. Alışık olmadığımızdan sıkıcı gelse de, beynimiz için, sağlıklı ve yaratıcılığını artıran bir eylemmiş! Biz tembellik ederken, beynimiz yenilenir, “rahatsız edilmeden” duygu ve düşünceleri düzenlermiş ve beynin böyle bir duraklamaya ihtiyacı varmış!Ben “hiç bir

Devamını Oku

“Söyleyecek sözün yok mu, fikrin yok mu?” dedi adam. Kadın, eşinin söylediği her şeyi dinliyordu, en azından dinlemiş gibi yapıyordu. Çünkü adam sürekli konuşuyordu, hep bir şeyler anlatıyordu. Kadın da başını sallayarak onaylıyor, konudan bağımsız bir şeyler söyleyerek, konuyu değiştirmek istese de, “sevgili” eşi anlattığı konudan asla uzaklaşmıyordu. Biz kulak misafiri olduk beyefendiye, anlaşılan o

Devamını Oku

Tramvayı bekliyorum, durakta bulunan ekranda, tramvay numaraları ve kaç dakika içinde gelecekleri yazıyor. Benim beklediğim tramvay en üstte ve beş dakika içinde durağa arzı endam edecek. Arada sırada gecikmeler olsa da, genel olarak ulaşım, “Hiç şaşmayan bir saat gibi işler durur” buralarda, Almanyada! “Bir” tramvay geldi, durdu, kapılar açıldı, inmek isteyen yolcuların inmesi için, kenara

Devamını Oku

Hayat, ahh hayat…Dengeyi tutturamazsan, hayatındaki her şey Domino taşları gibi, tık tık tık diyerek yıkılıyor. Şanslıysan eğer, kenara çekilip “ben nerede yanlış yaptım” diye düşünürken, izlemek de mümkün o taşları, altında kalmak da. Çook küçük yaşlarda öğrenmiştim, hayatın alış veriş değil, veriş alış olduğunu. Ama bilginin, onu yaşamak demek olmadığını yeni öğrendim. Başıma taşlar yağınca,

Devamını Oku

“Olgunluk tezahür etmeye başladığında, yıllarımı saydım ve bundan sonra, yaşadığımdan çok daha az zamanım kaldığını keşfettim. Kendimi, bir şekerleme paketi kazanmış küçük bir çocuk gibi hissediyordum: Önce büyük bir zevkle ve iştahla yedim, ama azalmaya başladıklarını bir kez hissedince, şimdi teker teker, tadını çıkararak yiyorum. Artık yasaların, kuralların, uygulamaların ve yönetmeliklerin tartışılıp durduğu ve hiçbir

Devamını Oku

Yalnızlığı çok seven insanlar bizim için “asosyal” demek olabiliyor…Oysa belki de, çok kişi tanıyıp, çok arkadaş ve çevre edinmek uğruna, kendinden ve zamanından ödün vermeyen kişidir asosyal! Peki yalnız kalamayan insanlara ne diyeceğiz, sosyal insan mı? Yalnız kalmak, kalabilmek bir meziyettir,  hatta erdemdir bencileyin… Yalnız kalamayan insan, kendinden korkar,  gerçeklerden korkar, belki kendi içinin, boşluğunun

Devamını Oku

Hayatın son yıllarda getirdiklerinden, götürdüklerinden, aldıklarından, verdiklerinden başım döndü. Hayat beni seviyor mu, nefret mi ediyor diye düşünürken “sopayla kilime vuranın gayesi, kilimi dövmek değil, tozunu almaktır, sıkıntı insanın tozunu, kirini alır” diyen Mevlana’yı duydum. Hayatın sesini, insanın nefesini duydum, dostluğu, arkadaşlığı, sevgiyi, aldatılmayı, aşkı, ihaneti, mutluluğu, mutsuzluğu, kibiri, kaprisi, iyiliği, kötülüğü, yalanı, dolanı, korkaklığı,

Devamını Oku